Vlog#31 Mesen WW1 X-mas truce, enemies played soccer! And the Crypte of Mesen.

Vlog#31 Mesen WW1 X-mas truce, enemies played soccer! And the Crypte of Mesen.

Vlog#31 Mesen WW1 X-mas truce, enemies played soccer! And the Crypte of Mesen. The church is notable for the domed top of the tower, nicknamed "Dikkop". Below the choir of the church is a Romanesque crypt from the 11th century. This crypt is the burial place of Adela of Messines and has been a protected monument since 1939. A copper chandelier was made and donated by the blacksmith Otto Meyer, a German artilleryman who was grateful to have survived the Second Battle of Messines. The prayer house was built in 1057-1060 as the abbey church of the Benedictines of Our Lady. The foundation was an initiative of the Flemish countess Adela, daughter of the French king Robert II. She entered it after the death of her husband Baldwin V of Flanders and was buried in the crypt. A chapter of twelve canons was attached to the women's abbey to conduct the church services. The dean of the chapter was also parish priest of Messines and dedicated masses for the parishioners at the altar of Saint Benedict in the nave. After 1164 the Sint-Niklaas chapel in the cemetery was elevated to a parish church and Messines got its own pastor. The abbey was closed in 1776 by order of Empress Maria Theresia. The chapter continued until 1797. The Church of Our Lady of the former abbey became the new parish church of Messines and was dedicated to Saint Nicholas. The church was destroyed during the First World War. Courier Adolf Hitler made a watercolor painting and several drawings of the destroyed church. The rubble remained until 1923. The reconstruction by architect Charles Patris was completed in 1928. His neo-Romanesque church of the cross harks back to the earlier Romanesque construction, with only the tower reminding of the pre-war image. A peace carillon has been located in the tower of the church since 1 June 1986. The driving force behind this initiative was the Mesenaar Albert Ghekiere. The carillon carries 59 bells after several additions. The PAX clock was blessed on May 17, 1985 by Pope John Paul II on his visit to Ypres. The many other bells were donations from associations and countries all over the world. Every fifteen minutes the carillon plays hymns or folk music from the nations involved in the First World War. Dutch De kerk valt op door de koepelvormige top van de toren, die de bijnaam "Dikkop" draagt. Onder het koor van de kerk bevindt zich een romaanse crypte uit de 11de eeuw. Deze crypte is de begraafplaats van Adela van Mesen en is sinds 1939 een beschermd monument. Een koperen kroonluchter werd gemaakt en geschonken door de kunstsmid Otto Meyer, een Duitse artillerist die dankbaar was dat hij de Tweede slag om Mesen had overleefd. Het gebedshuis is in 1057-1060 gebouwd als de abdijkerk van de benedictinessen van Onze-Lieve-Vrouw. De stichting was een initiatief van de Vlaamse gravin Adela, dochter van de Franse koning Robert II. Ze trad er in na de dood van haar man Boudewijn V van Vlaanderen en werd in de crypte begraven. Om de kerkdiensten te leiden was aan de vrouwenabdij een kapittel van twaalf kanunniken verbonden. De deken van het kapittel was tevens pastoor van Mesen en droeg de missen voor de parochianen op aan het Sint-Benedictusaltaar in de middenbeuk. Na 1164 werd de Sint-Niklaaskapel op het kerkhof verheven tot parochiekerk en kreeg Mesen een eigen pastoor. De abdij werd in 1776 gesloten op last van keizerin Maria Theresia. Het kapittel bleef nog bestaan tot 1797. De Onze-Lieve-Vrouwekerk van de voormalige abdij werd de nieuwe parochiekerk van Mesen en werd toegewijd aan Sint-Niklaas. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de kerk vernield. Koerier Adolf Hitler maakte een waterverfschilderij en verschillende tekeningen van de verwoeste kerk. Het puin bleef liggen tot 1923. De heropbouw door architect Charles Patris was gereed in 1928. Zijn neoromaanse kruiskerk greep terug naar de vroegere romaanse constructie, waarbij enkel nog de toren aan het vooroorlogse beeld herinnerde. In de toren van de kerk bevindt zich sinds 1 juni 1986 een vredesbeiaard. Drijvende kracht achter dit initiatief was de Mesenaar Albert Ghekiere. De beiaard draagt na verschillende toevoegingen 59 klokken. De PAX-klok werd op 17 mei 1985 gezegend door paus Johannes Paulus II bij zijn bezoek aan Ieper. De vele andere klokken waren schenkingen van verenigingen en landen van over de hele wereld. Om het kwartier speelt de beiaard hymnes of volkse muziek uit de naties die in de Eerste Wereldoorlog waren betrokken.

(4) Vlog#30 VR360bonus Albert I monument!

(4) Vlog#30 VR360bonus Albert I monument!

Vlog#30 Albert 1 monument and WW2 lost bunker discovered in 2014!! Shoutout to HAPPY STONES WVL fb link: https://www.facebook.com/groups/31511...​ The King Albert Monument is a war memorial in the Belgian coastal city of Nieuwpoort. It is located just outside the old city center, on the right bank of the Yser, near the lock complex de Ganzepoot. The monument was erected in 1938, after a design by Julien de Ridder, in honor of King Albert I and the Belgian troops in the First World War. The circular monument is 25 meters high and 30 meters in diameter. It has ten columns with a flat cross-section of 1 by 2 meters, built from bricks from the Yzer plain. On top is a circular bar, with a circumference of 100 meters. There is a corridor with orientation tables on this ring beam. The whole stands on a cross-shaped terrace of 2500 m². In the central courtyard is a statue of King Albert I on horseback. The equestrian statue is the work of Karel Aubroeck. The bunker at the monument is a German bunker from WW2. Was discovered with renovations on the monument in 2014. Dutch Het Koning Albertmonument is een oorlogsmonument in de Belgische kuststad Nieuwpoort. Het staat net buiten de oude stadskern, op de rechteroever van de IJzer, bij het sluizencomplex de Ganzepoot. Het monument werd opgetrokken in 1938, naar ontwerp van Julien de Ridder, ter ere van Koning Albert I en de Belgische troepen in de Eerste Wereldoorlog. Het cirkelvormige monument is 25 meter hoog en 30 meter in doorsnede. Het telt tien zuilen met een vlakke doorsnede van 1 meter op 2 meter, gebouwd uit bakstenen uit de IJzervlakte. Bovenop ligt een cirkelvormige balk, met een omtrek van 100 meter. Op deze ringbalk ligt een wandelgang met oriëntatietafels. Het geheel staat op een kruisvormig terras van 2500 m². Op het centrale binnenplein staat een standbeeld van Koning Albert I te paard. Het ruiterstandbeeld is het werk van Karel Aubroeck. De bunker bij het monument is een duitse bunker van WW2. Werd ontdekt bij werken in 2014. German Das King Albert Monument ist ein Kriegsdenkmal in der belgischen Küstenstadt Nieuwpoort. Es liegt etwas außerhalb der Altstadt, am rechten Ufer des Yser, in der Nähe des Schleusenkomplexes de Ganzepoot. Das Denkmal wurde 1938 nach einem Entwurf von Julien de Ridder zu Ehren von König Albert I. und den belgischen Truppen im Ersten Weltkrieg errichtet. Das kreisförmige Denkmal ist 25 Meter hoch und hat einen Durchmesser von 30 Metern. Es hat zehn Säulen mit einem flachen Querschnitt von 1 mal 2 Metern, die aus Ziegeln aus der Yzer-Ebene gebaut wurden. Oben befindet sich eine kreisförmige Stange mit einem Umfang von 100 Metern. Auf diesem Ringbalken befindet sich ein Korridor mit Orientierungstabellen. Das Ganze steht auf einer kreuzförmigen Terrasse von 2500 m². Im Innenhof steht eine Statue von König Albert I. zu Pferd. Die Reiterstatue ist das Werk von Karel Aubroeck. Der Bunker am Denkmal ist ein deutscher Bunker aus dem 2. Weltkrieg. Wurde 2014 bei Renovierungsarbeiten am Denkmal entdeckt. French Le monument du roi Albert est un monument aux morts dans la ville côtière belge de Nieuport. Il est situé juste à l'extérieur du vieux centre-ville, sur la rive droite de l'Yser, à proximité du complexe d'écluses de Ganzepoot. Le monument a été érigé en 1938, d'après une conception de Julien de Ridder, en l'honneur du roi Albert Ier et des troupes belges pendant la Première Guerre mondiale. Le monument circulaire mesure 25 mètres de haut et 30 mètres de diamètre. Il comporte dix colonnes de section plate de 1 mètre sur 2, construites en briques de la plaine de l'Yzer. Sur le dessus se trouve une barre circulaire, avec une circonférence de 100 mètres. Il y a un couloir avec des tables d'orientation sur cette poutre annulaire. Le tout se dresse sur une terrasse en forme de croix de 2500 m². Dans la cour centrale se trouve une statue du roi Albert Ier à cheval. La statue équestre est l'œuvre de Karel Aubroeck. Le bunker du monument est un bunker allemand de la Seconde Guerre mondiale. A été découvert avec des rénovations sur le monument en 2014. Vlog#30 Albert 1 monument and WW2 lost bunker discovered in 2014!!

(1) Vlog#29 Fuel bunkers WW2 at Lissewege

(1) Vlog#29 Fuel bunkers WW2 at Lissewege

Vlog#29 Fuel bunkers Along the Boudewijn canal from Brugge towards Zeebrugge near the village Lissewege there are some fuel storage bunkers. You can come close to the tanks via the Beukemarestraat. The building of the tanks was originally started up by the Belgium army and taken over by the Germans. They modified the plans as soon as the occupation started. The tanks can contain about 6.000.000 litres of fuel in total. There are pump stations to pump the fuel in and from the tanks by a special underground pipeline towards Zeebrugge harbour. Langs het Boudewijnkanaal van Brugge richting Zeebrugge bij het dorp Lissewege liggen enkele brandstofopslagbunkers. Via de Beukemarestraat kom je dichtbij de tanks. De bouw van de tanks werd oorspronkelijk opgestart door het Belgische leger en overgenomen door de Duitsers. Ze pasten de plannen aan zodra de bezetting begon. De tanks kunnen in totaal ongeveer 6.000.000 liter brandstof bevatten. Er zijn pompstations om de brandstof in en uit de tanks te pompen via een speciale ondergrondse pijpleiding richting de haven van Zeebrugge. Le long du canal Boudewijn de Brugge vers Zeebrugge près du village de Lissewege, il y a des bunkers de stockage de carburant. Vous pouvez vous approcher des chars via la Beukemarestraat. La construction des chars a été lancée à l'origine par l'armée belge et reprise par les Allemands. Ils ont modifié les plans dès le début de l'occupation. Les réservoirs peuvent contenir environ 6.000.000 litres de carburant au total. Il y a des stations de pompage pour pomper le carburant dans et depuis les réservoirs par un pipeline souterrain spécial vers le port de Zeebrugge. Entlang des Boudewijn-Kanals von Brügge in Richtung Zeebrugge in der Nähe des Dorfes Lissewege befinden sich einige Treibstoffbunker. Über die Beukemarestraat können Sie sich den Panzern nähern. Der Bau der Panzer wurde ursprünglich von der belgischen Armee begonnen und von den Deutschen übernommen. Sie änderten die Pläne, sobald die Besetzung begann. Die Tanks können insgesamt ca. 6.000.000 Liter Kraftstoff enthalten. Es gibt Pumpstationen, an denen der Kraftstoff über eine spezielle unterirdische Rohrleitung in und aus den Tanks in Richtung Hafen von Zeebrugge gepumpt werden kann. Vlog#29 Fuel bunkers WW2 at Lissewege

Vlog#27 360VR version Essex farm cemetery John McCrae Hospital Bunker WW1

Vlog#27 Essex farm cemetery John McCrae Hospital Bunker WW1 (blog: https://deralterego.blogspot.com/​) (360VR Bunkers: https://youtu.be/r2t97RO2LjI) (360VR Cemetery: https://youtu.be/zGLF8Mcm6xc ) Essex Farm Cemetery is a British military cemetery with war dead from the First World War, located in the Belgian village of Boezinge. The cemetery is located between Diksmuidseweg (N369) and the Ieperleekanaal, halfway between the city center of Ypres and the village center of Boezinge. She was designed by Reginald Blomfield and maintained by the Commonwealth War Graves Commission. The site has an irregular ground plan with an area of ​​6,032 m². In the northwest corner is the Cross of Sacrifice and on the east side is the Stone of Remembrance. The John McCrae canal site is adjacent to the cemetery. More than half a kilometer to the south is Duhallow A.D.S. Cemetery and more than half a kilometer to the north is Bard Cottage Cemetery, which are also close to Diksmuidseweg and the canal. 1,204 dead are commemorated, including 104 unidentified. During the war, close to the site was a farm the British called "Essex Farm". The place was close to the front line, which was a few kilometers east of the Ieperleekanaal. In the spring of 1915, the place was used as a dressing station. During that period, the first fallen during the Second Battle of Ypres were buried here. Graves were also buried later in the year and until October 1917. The cemetery contains several dead of the 49th (West Riding) Division. An obelisk [1] was erected for this division on the canal bank to the east of the cemetery. Just north of the cemetery, on the John McCrae canal site, are the remains of a medical post and a memorial to John McCrae, which mentions his poem In Flanders Fields, which he is said to have written here. There are now 1,185 soldiers, including 1,171 British, 9 Canadians and 5 Germans. One hundred and four victims could no longer be identified. Special Memorials [2] were erected for 19 Britons because their graves could no longer be located and are believed to be under unnamed headstones. The cemetery was listed as a monument in 2009. Essex farm cemetery John McCrae Hospital Bunker WW1 Dutch Essex Farm Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Boezinge. De begraafplaats ligt tussen de Diksmuidseweg (N369) en het Ieperleekanaal, halverwege tussen het stadscentrum van Ieper en de dorpskern van Boezinge. Ze werd ontworpen door Reginald Blomfield en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein heeft een onregelmatig grondplan met een oppervlakte van 6.032 m². In de noordwesthoek staat het Cross of Sacrifice en aan de oostzijde de Stone of Remembrance. Aansluitend aan de begraafplaats ligt de kanaalsite John McCrae. Ruim een halve kilometer zuidelijker ligt Duhallow A.D.S. Cemetery en ruim een halve kilometer noordelijker ligt Bard Cottage Cemetery, die eveneens nabij de Diksmuidseweg en het kanaal liggen. Er worden 1.204 doden herdacht, waaronder 104 niet geïdentificeerde. Tijdens de oorlog lag vlak bij de locatie een boerderij die de Britten "Essex Farm" noemden. De plaats lag dicht bij de frontlijn, die zich een paar kilometer ten oosten van het Ieperleekanaal bevond. In het voorjaar van 1915 werd de plaats als verbandpost gebruikt. In die periode werden hier de eerste gesneuvelden begraven die vielen bij de Tweede Slag om Ieper. Ook later in het jaar en tot oktober 1917 werden graven bijgezet. Op de begraafplaats liggen verschillende doden van de 49th (West Riding) Division. Voor deze divisie werd op de kanaalberm aan de oostkant van de begraafplaats een obelisk[1] opgericht. Net ten noorden van de begraafplaats bevinden zich op de kanaalsite John McCrae de resten van een medische post en een herdenkingsmonument voor John McCrae, waarop zijn gedicht In Flanders Fields staat vermeld, dat hij hier zou hebben geschreven. Er liggen nu 1.185 militairen waaronder 1.171 Britten, 9 Canadezen en 5 Duitsers. Honderd en vier slachtoffers konden niet meer geïdentificeerd worden. Voor 19 Britten werden Special Memorials[2] opgericht omdat hun graven niet meer gelokaliseerd konden worden en men neemt aan dat ze onder naamloze grafstenen liggen. De begraafplaats werd in 2009 als monument beschermd. Vlog#27 Essex farm cemetery John McCrae Hospital Bunker WW1

(6) Vlog#26 Fort Hazegras in the footsteps of Napoleon Bonaparte and King Leopold 1

(6) Vlog#26 Fort Hazegras in the footsteps of Napoleon Bonaparte and King Leopold 1

Vlog#26 Fort Hazegras in the footsteps of Napoleon and King Leopold 1 (blog https://deralterego.blogspot.com/​) In 1784 the new Hazegras lock was constructed in Knokke-Heist. This was a double discharge sluice with a round arch opening, built of Tournai stone and bluestone. The lock was protected by the new “Fort ten Hazegarze”. The Treaty of Fontainebleau (1785) brought an end to Austro-Dutch hostilities, which in fact soon made the fort superfluous. In 1794 the fort was used again by the French, when they were preparing to invade (later) Zeeland Flanders. The Hazegrasfort got its function and was equipped with a coastal battery, set up to guard the sea shore. Napoleon Bonaparte came to visit in 1811. The Belgian Revolution gave rise to a new revival. The fort was occupied by the Dutch, who were expelled by soldiers from Bruges on October 20, 1830. Attempts at recapture by two Dutch gunboats were thwarted, after which the Belgians decided to modernize the fort and it was named Fort Leopold (after King Leopold I of Belgium, who visited the fort in 1834). However, war acts never took place again, and when, in 1839, peace was signed, the fortress had again become obsolete and its stones were sold. During the First World War, the “Hazegras terrain” acquired a military significance again. Here the German occupiers built a part of the Holland Defense Line, consisting of a number of bunkers. They were the first bunkers to be constructed of reinforced concrete. During the Second World War, the same location became part of the Atlantic Wall. New bunkers, round artillery positions and man shelter in concrete and brick were added. The Hazegrass lock from 1784 is still present. HAZEGRAS The name Hazegras was first mentioned around 1280. It concerned the salt marshes on the left bank of the Zwin. In 1294 the name Haseghers appears in a document by Count Guy of Dampierre and in 1304 one speaks of the polre Asegerse in the city accounts of Bruges. Dutch In 1784 werd in Knokke-Heist de nieuwe Hazegras-sluis gebouwd. Dit was een dubbele uitwerpsluis met een ronde boogopening, opgetrokken uit Doornikse steen en blauwe hardsteen. De sluis werd beschermd door het nieuwe “Fort ten Hazegarze”. Het Verdrag van Fontainebleau (1785) maakte een einde aan de Oostenrijks-Nederlandse vijandelijkheden, die het fort in feite al snel overbodig maakten. In 1794 werd het fort weer gebruikt door de Fransen, die zich voorbereidden om (later) Zeeuws-Vlaanderen binnen te vallen. Het Hazegrasfort kreeg zijn functie en was uitgerust met een kustbatterij, opgezet om de kust te bewaken. Napoleon kwam in 1811 op bezoek. De Belgische Revolutie zorgde voor een nieuwe opwekking. Het fort werd bezet door de Nederlanders, die op 20 oktober 1830 door soldaten uit Brugge werden verdreven. Pogingen tot herovering door twee Nederlandse kanonneerboten werden gedwarsboomd, waarna de Belgen besloten het fort te moderniseren en het kreeg de naam Fort Leopold (naar koning Leopold I van België, die het fort in 1834 bezocht). Er vonden echter nooit meer oorlogshandelingen plaats en toen in 1839 de vrede werd ondertekend, was het fort weer verouderd en werden de stenen verkocht. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kreeg het “Hazegras-terrein” weer een militaire betekenis. Hier bouwden de Duitse bezetters een deel van de Hollandse Stelling, bestaande uit een aantal bunkers. Het waren de eerste bunkers die van gewapend beton werden gebouwd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dezelfde locatie onderdeel van de Atlantikwall. Nieuwe bunkers, ronde artillerieopstellingen en schuilkelders in beton en baksteen werden toegevoegd. Het Hazegrass-slot uit 1784 is nog steeds aanwezig. HAZEGRAS De naam Hazegras wordt voor het eerst genoemd rond 1280. Het betrof de kwelders op de linkeroever van het Zwin. In 1294 komt de naam Haseghers voor in een document van graaf Guy van Dampierre en in 1304 spreekt men van de polre Asegerse in de stadsrekeningen van Brugge. Folk Round van Kevin MacLeod is gelicentieerd onder een Creative Commons Attribution 4.0-licentie. https://creativecommons.org/licenses/...​ Bron: http://incompetech.com/music/royalty-...​ Artiest: http://incompetech.com/​ Master of the Feast van Kevin MacLeod is gelicentieerd onder een Creative Commons Attribution 4.0-licentie. https://creativecommons.org/licenses/...​ Bron: http://incompetech.com/music/royalty-...​ Artiest: http://incompetech.com/​ A SUBSCRIBE OUR CHANNEL!!! Vlog#26 Fort Hazegras in the footsteps of Napoleon and King Leopold 1

MINDER WEERGEVEN

Vlog#25 White chateau at hellfire corner battlefield, bunkers trenches!

Vlog#25 White chateau at hellfire corner battlefield, bunkers trenches!

Historical Background It concerns German concrete constructions. During the entire war there would be heavy fighting in the area of Hooge, because of its altitude a strategically very interesting position for both sides. Here stood a castle owned by the de Vinck family, which was indicated on British military maps as "Hooge Château". On October 31, 1914, when the staffs of the 1st and 2nd British divisions met here, the castle was the target of a German artillery attack, killing almost all the officers present. After this German attack, "White Chateau" near "Hellfire Corner" (Kruiskalsijde) would be used as Allied headquarters during the First Battle of Ypres. In 1915 Hooge would be fought very hard, with the ruins of the castle and its surroundings changing hands several times. On June 2, the Germans were able to capture the ruins of the castle. After this battle, the British and the Germans were at a distance of barely 50 meters from each other at Hooge. A British counterattack was planned, which would eventually take place on 19 July 1915 and was preceded by the explosion of a mine load of 2200 kilograms, which until then had been the largest mine load of the war. The mine load had been placed by the "175th Tunnelling Company". In the explosion, a dozen men of the "4th Middlesex" were buried alive under the falling debris. The Allies did not manage to get much further than the crater itself during the subsequent attack. During a German counterattack in late July 1915, the Germans used a new weapon: the flamethrower. At that time the "8th Rifle Brigade" was encamped at the "Hooge Crater", with the "9th King's Royal Rifle Corps" on the left flank and the "7th King's Royal Rifle Corps" on the right flank. The British were beaten back. During a British counterattack on August 9, 1915, they were able to recapture the territory, which they had lost some ten days earlier, including the "Hooge Crater". On September 25, 1915, the British carried out an attack on the German positions at "Bellewaerde Ridge" and Hooge (as part of a large-scale attack near the French Loos). The attack was preceded by the explosion of 2 mine charges. By the end of the day, however, the British found themselves back in the trenches from which they had left in the morning, some 4,000 "losses" richer... During the Battle of Mount Sorrel, the Germans detonated powerful mine charges in the Hooge area on June 6, 1916, after which they were able to advance 500 to 800 meters. The Canadians had succeeded in recapturing Hill 62 on June 13, but they had to leave Hooge in German hands for a year. At the beginning of the Third Battle of Ypres, the "24th Brigade" (8th Division) managed to recapture Hooge. However, the Hooge area became a tank graveyard. During the German Spring Offensive (April 1918) the British were pushed back to Hooge. Due to German pressure, they decided to take a new position near "Hell Fire Corner" (Kruiskalsijde). Finally, on September 28, 1918 (Final Offensive), the British managed to advance as far as Geluveld. The "Hooge Crater" of 19 July 1915 had a diameter of 40 meters and a depth of 6 meters. The crater wall consisted of 5 meters high raised earth and was a coveted shelter by both camps, offering many opportunities. The crater was filled in the 1920s. The circular depth around the "Stone of Remembrance" at "Hooge Crater Cemetery" wants to refer to this and other mine craters that were struck in the area. The castle "Hooge" was rebuilt after the war on the site of the pre-war stables. The castle park has almost completely fallen into the hands of the amusement park "Bellewaerde". The craters in the garden of the English cottage-style rebuilt mansion date back to June 6, 1916, when the Germans detonated underground mine charges. The trench would have the owner excavated by the British Mark Horner starting in November 1994. Information in other languages, dutch, french and german on our blog. https://deralterego.blogspot.com/

Dutch

Historische achtergrond Het gaat om Duitse betonconstructies. Gedurende de gehele oorlog zou er zwaar gevochten worden in de omgeving van Hooge, vanwege de hoogte een strategisch zeer interessante positie voor beide zijden. Hier stond een kasteel dat eigendom was van de familie de Vinck en dat op Britse militaire kaarten werd aangeduid als "Hooge Château". Op 31 oktober 1914, toen de staf van de 1e en 2e Britse divisie hier bijeenkwamen, werd het kasteel het doelwit van een Duitse artillerieaanval, waarbij bijna alle aanwezige officieren omkwamen. Na deze Duitse aanval zou "White Chateau" bij "Hellfire Corner" (Kruiskalsijde) gebruikt worden als geallieerd hoofdkwartier tijdens de Eerste Slag om Ieper. In 1915 zou Hooge zwaar bevochten worden, waarbij de ruïnes van het kasteel en de omgeving verschillende keren van eigenaar wisselden. Op 2 juni slaagden de Duitsers erin de ruïnes van het kasteel in te nemen. Na deze slag bevonden de Britten en de Duitsers zich op een afstand van nauwelijks 50 meter van elkaar bij Hooge. Er werd een Britse tegenaanval gepland, die uiteindelijk op 19 juli 1915 zou plaatsvinden en werd voorafgegaan door de ontploffing van een mijnlading van 2200 kilogram, wat tot dan toe de grootste mijnlading van de oorlog was geweest. De mijnlading was geplaatst door de "175e Tunnel Compagnie". Bij de explosie werden een dozijn mannen van de "4th Middlesex" levend bedolven onder het vallende puin. De geallieerden slaagden er bij de daaropvolgende aanval niet in veel verder te komen dan de krater zelf. Tijdens een Duitse tegenaanval eind juli 1915 gebruikten de Duitsers een nieuw wapen: de vlammenwerper. Op dat moment was de "8th Rifle Brigade" gelegerd bij de "Hooge Crater", met het "9th King's Royal Rifle Corps" op de linkerflank en het "7th King's Royal Rifle Corps" op de rechterflank. De Britten werden teruggeslagen. Tijdens een Britse tegenaanval op 9 augustus 1915 konden ze het gebied, dat ze ongeveer tien dagen eerder hadden verloren, heroveren, met inbegrip van de "Hooge Crater". Op 25 september 1915 voerden de Britten een aanval uit op de Duitse stellingen bij "Bellewaerde Ridge" en Hooge (als onderdeel van een grootschalige aanval nabij het Franse Loos). De aanval werd voorafgegaan door de ontploffing van 2 mijnladingen. Aan het eind van de dag bevonden de Britten zich echter weer in de loopgraven van waaruit ze 's morgens waren vertrokken, ongeveer 4.000 "verliezen" rijker... Tijdens de Slag om Mount Sorrel brachten de Duitsers op 6 juni 1916 krachtige mijnladingen tot ontploffing in de omgeving van Hooge, waarna ze 500 tot 800 meter konden oprukken. De Canadezen waren er op 13 juni in geslaagd Hill 62 te heroveren, maar ze moesten Hooge een jaar lang in Duitse handen laten. Bij het begin van de Derde Slag om Ieper slaagde de "24ste Brigade" (8ste Divisie) erin om Hooge te heroveren. De omgeving van Hooge werd echter een tank kerkhof. Tijdens het Duitse lente-offensief (april 1918) werden de Britten teruggedrongen tot Hooge. Onder druk van de Duitsers besloten ze een nieuwe stelling in te nemen nabij "Hell Fire Corner" (Kruiskalsijde). Uiteindelijk slaagden de Britten er op 28 september 1918 (Eindoffensief) in om op te rukken tot aan Geluveld. De "Hooge Crater" van 19 juli 1915 had een diameter van 40 meter en een diepte van 6 meter. De kraterwand bestond uit 5 meter hoge opgeworpen aarde en was een begeerde schuilplaats voor beide kampen, die veel mogelijkheden bood. De krater werd in de jaren 1920 opgevuld. De ronde diepte rond de "Gedenksteen" op "Hooge kraterbegraafplaats" wil verwijzen naar deze en andere mijnkraters die in de omgeving werden geslagen. Het kasteel "Hooge" werd na de oorlog herbouwd op de plaats van de vooroorlogse stallen. Het kasteelpark is bijna volledig in handen gevallen van het pretpark "Bellewaerde". De kraters in de tuin van het in Engelse cottage-stijl herbouwde landhuis dateren van 6 juni 1916, toen de Duitsers ondergrondse mijnladingen tot ontploffing brachten. De loopgraaf zou vanaf november 1994 door de Brit Mark Horner opgegraven zijn. Informatie in andere talen, nederlands, frans en duits op onze blog. https://deralterego.blogspot.com/ German

Historischer Hintergrund Es handelt sich um deutsche Betonbauwerke. Während des gesamten Krieges kam es zu schweren Kämpfen in der Gegend von Hooge, wegen seiner Höhenlage eine strategisch sehr interessante Position für beide Seiten. Hier stand ein Schloss im Besitz der Familie de Vinck, das auf britischen Militärkarten als "Hooge Château" eingezeichnet war. Am 31. Oktober 1914, als sich hier die Stäbe der 1. und 2. britischen Division trafen, war das Schloss Ziel eines deutschen Artillerieangriffs, bei dem fast alle anwesenden Offiziere getötet wurden. Nach diesem deutschen Angriff wurde das "Weiße Schloss" in der Nähe der "Höllenfeuer-Ecke" (Kruiskalsijde) als Hauptquartier der Alliierten während der ersten Schlacht von Ypern genutzt. 1915 wurde Hooge sehr hart umkämpft, wobei die Burgruine und ihre Umgebung mehrmals den Besitzer wechselten. Am 2. Juni gelang es den Deutschen, die Burgruine zu erobern. Nach dieser Schlacht waren die Briten und die Deutschen auf Hooge nur noch knapp 50 Meter voneinander entfernt. Es wurde ein britischer Gegenangriff geplant, der schließlich am 19. Juli 1915 stattfand und dem die Explosion einer Minenladung von 2200 Kilogramm vorausging, die bis dahin die größte Minenladung des Krieges war. Die Minenladung war von der "175th Tunnelling Company" gelegt worden. Bei der Explosion wurde ein Dutzend Männer der "4th Middlesex" lebendig unter den herabfallenden Trümmern begraben. Die Alliierten kamen beim anschließenden Angriff nicht viel weiter als bis zum Krater selbst. Bei einem deutschen Gegenangriff Ende Juli 1915 setzten die Deutschen eine neue Waffe ein: den Flammenwerfer. Zu dieser Zeit lagerte die "8th Rifle Brigade" am "Hooge Krater", mit dem "9th King's Royal Rifle Corps" auf der linken und dem "7th King's Royal Rifle Corps" auf der rechten Flanke. Die Briten wurden zurückgeschlagen. Bei einem britischen Gegenangriff am 9. August 1915 konnten sie das Gebiet, das sie etwa zehn Tage zuvor verloren hatten, einschließlich des "Hooge-Kraters", zurückerobern. Am 25. September 1915 führten die Briten einen Angriff auf die deutschen Stellungen bei "Bellewaerde Ridge" und Hooge durch (als Teil eines Großangriffs nahe dem französischen Loos). Dem Angriff war die Explosion von 2 Minenladungen vorausgegangen. Am Ende des Tages fanden sich die Briten jedoch um 4.000 "Verluste" reicher in den Schützengräben wieder, aus denen sie am Morgen aufgebrochen waren... Während der Schlacht am Mount Sorrel zündeten die Deutschen am 6. Juni 1916 im Raum Hooge starke Minenladungen, nach denen sie 500 bis 800 Meter vorrücken konnten. Den Kanadiern war es gelungen, den Hügel 62 am 13. Juni zurückzuerobern, aber sie mussten Hooge ein Jahr lang in deutscher Hand lassen. Zu Beginn der Dritten Schlacht von Ypern gelang es der "24th Brigade" (8. Division), Hooge zurückzuerobern. Die Gegend um Hooge wurde jedoch zu einem Panzerfriedhof. Während der deutschen Frühjahrsoffensive (April 1918) wurden die Briten auf Hooge zurückgedrängt. Aufgrund des deutschen Drucks entschieden sie sich, eine neue Stellung in der Nähe der "Hell Fire Corner" (Kruiskalsijde) einzunehmen. Schließlich gelang es den Briten am 28. September 1918 (Schlussoffensive), bis nach Geluveld vorzustoßen. Der "Hooge-Krater" vom 19. Juli 1915 hatte einen Durchmesser von 40 Metern und eine Tiefe von 6 Metern. Der Kraterwall bestand aus 5 Meter hoch aufgeschütteter Erde und war ein begehrter Unterschlupf für beide Lager, der viele Möglichkeiten bot. Der Krater wurde in den 1920er Jahren zugeschüttet. Die kreisrunde Tiefe um den "Stein des Gedenkens" auf dem "Kraterfriedhof Hooge" will auf diesen und andere Grubenkrater in der Umgebung hinweisen. Das Schloss "Hooge" wurde nach dem Krieg an der Stelle der Vorkriegsstallungen wiederaufgebaut. Der Schlosspark ist fast vollständig in die Hände des Vergnügungsparks "Bellewaerde" gefallen. Die Krater im Garten des im englischen Cottage-Stil wieder aufgebauten Herrenhauses gehen auf den 6. Juni 1916 zurück, als die Deutschen unterirdische Minenladungen zündeten. Der Graben wurde ab November 1994 von dem Briten Mark Horner ausgegraben. Informationen in anderen Sprachen, niederländisch, französisch und deutsch auf unserem Blog. https://deralterego.blogspot.com/

French

Contexte historique

Il s'agit de constructions allemandes en béton.

Pendant toute la guerre, il y aura de lourds combats dans la région de Hooge, en raison de son altitude : une position stratégiquement très intéressante pour les deux camps. C'est là que se trouvait un château appartenant à la famille de Vinck, qui était indiqué sur les cartes militaires britanniques comme "Hooge Château".

Le 31 octobre 1914, lorsque les états-majors des 1ère et 2ème divisions britanniques se sont réunis ici, le château a été la cible d'une attaque d'artillerie allemande, tuant presque tous les officiers présents. Après cette attaque allemande, le "White Chateau" près de "Hellfire Corner" (Kruiskalsijde) sera utilisé comme quartier général des Alliés pendant la première bataille d'Ypres.

En 1915, Hooge fut très durement combattu, les ruines du château et de ses environs ayant changé de mains à plusieurs reprises.

Le 2 juin, les Allemands ont réussi à s'emparer des ruines du château. Après cette bataille, les Britanniques et les Allemands se trouvaient à une distance d'à peine 50 mètres les uns des autres à Hooge.

Une contre-attaque britannique était prévue, qui devait finalement avoir lieu le 19 juillet 1915 et fut précédée par l'explosion d'une charge de mines de 2200 kilogrammes, qui était jusqu'alors la plus importante de la guerre. La charge de mines avait été placée par la "175e compagnie de tunneliers". Lors de l'explosion, une douzaine d'hommes du "4th Middlesex" furent enterrés vivants sous les débris qui tombaient. Les Alliés n'ont pas réussi à aller beaucoup plus loin que le cratère lui-même lors de l'attaque suivante.

Lors d'une contre-attaque allemande fin juillet 1915, les Allemands ont utilisé une nouvelle arme : le lance-flammes. À cette époque, la "8th Rifle Brigade" campait au "Hooge Crater", avec le "9th King's Royal Rifle Corps" sur le flanc gauche et le "7th King's Royal Rifle Corps" sur le flanc droit. Les Britanniques ont été repoussés. Lors d'une contre-attaque britannique le 9 août 1915, ils ont pu reprendre le territoire qu'ils avaient perdu une dizaine de jours plus tôt, y compris le "Hooge Crater".

Le 25 septembre 1915, les Britanniques ont attaqué les positions allemandes de "Bellewaerde Ridge" et de Hooge (dans le cadre d'une attaque à grande échelle près du Loos français). L'attaque a été précédée par l'explosion de deux charges de mines. A la fin de la journée, cependant, les Britanniques se sont retrouvés dans les tranchées d'où ils étaient partis le matin, quelque 4 000 "pertes" plus riches...

Pendant la bataille du Mont Sorrel, les Allemands ont fait exploser de puissantes charges de mines dans la zone de Hooge le 6 juin 1916, après quoi ils ont pu avancer de 500 à 800 mètres. Les Canadiens avaient réussi à reprendre la cote 62 le 13 juin, mais ils durent laisser Hooge aux mains des Allemands pendant un an.

Au début de la troisième bataille d'Ypres, la "24e Brigade" (8e Division) réussit à reprendre Hooge. Cependant, la zone de Hooge est devenue un cimetière de chars. Pendant l'offensive allemande du printemps (avril 1918), les Britanniques ont été repoussés à Hooge. En raison de la pression allemande, ils décidèrent de prendre une nouvelle position près de "Hell Fire Corner" (Kruiskalsijde). Finalement, le 28 septembre 1918 (Offensive finale), les Britanniques parviennent à avancer jusqu'à Geluveld.

Le "Hooge Crater" du 19 juillet 1915 avait un diamètre de 40 mètres et une profondeur de 6 mètres. La paroi du cratère était constituée de terre surélevée de 5 mètres de haut et constituait un abri convoité par les deux camps, offrant de nombreuses possibilités. Le cratère a été comblé dans les années 1920. La profondeur circulaire autour de la "Pierre du Souvenir" au "Hooge Crater Cemetery" veut faire référence à ce cratère et à d'autres cratères de mine qui ont été frappés dans la région.

Le château de "Hooge" a été reconstruit après la guerre sur le site des écuries d'avant-guerre. Le parc du château est presque entièrement tombé entre les mains du parc d'attractions "Bellewaerde". Les cratères dans le jardin du manoir anglais reconstruit dans le style cottage remontent au 6 juin 1916, lorsque les Allemands ont fait exploser des charges minières souterraines. La tranchée aurait été creusée par le propriétaire par le Britannique Mark Horner à partir de novembre 1994.

Informations en d'autres langues, néerlandais, français et allemand sur notre blog.

https://deralterego.blogspot.com/

(11) Vlog#24 The Battle of Moerbrugge WW2 1944

(11) Vlog#24 The Battle of Moerbrugge WW2 1944

Vlog#24 The Battle of Moerbrugge English The Tank Monument (also called Huldemonument) in the Belgian village of Moerbrugge is a tank monument erected on September 11, 1949 to commemorate the battle of Moerbrugge. On September 10, 11 and 12, 1944, 52 Canadian soldiers, more than 100 German soldiers and 12 Belgian civilians were killed in this battle during World War II. The memorial from 1949 has been incorporated into a peace monument in 2018. It is located on the Ghent-Bruges canal and is protected as a monument. The tribute monument was designed in 1994 by Ben Snauwaert, and made from a variant of an M10 Wolverine, the Achilles, which was cut up on site and turned into a work of art. [1] This makes it a special kind of tank monument. One commemorative plaque contains the names of civilian victims and another the names of the fallen Canadians from The Argyll and Sutherland Highlanders of Canada. Vlog#24 The Battle of Moerbrugge Dutch Het Tankmonument (ook Huldemonument genoemd) in het Belgische dorp Moerbrugge is een tankmonument opgericht op 11 september 1949 om de slag om Moerbrugge te gedenken. Op 10, 11 en 12 september 1944 kwamen bij deze slag tijdens de Tweede Wereldoorlog 52 Canadese soldaten, meer dan 100 Duitse soldaten en 12 Belgische burgers om. Het gedenkteken uit 1949 is anno 2018 ingewerkt in een vredesmonument. Het ligt aan het kanaal Gent-Brugge en is beschermd als monument. Het huldemonument werd in 1994 ontworpen door Ben Snauwaert, en gemaakt van een variant van een M10 Wolverine, de Achilles, die ter plaatse werd versneden en tot een kunstwerk werd omgevormd. Het is daarmee een bijzonder soort tankmonument. Op een herdenkingsplaat staan de namen van burgerslachtoffers en op een andere de namen van de gesneuvelde Canadezen van The Argyll and Sutherland Highlanders of Canada. French Le Tank Monument (également appelé Huldemonument) dans le village belge de Moerbrugge est un monument tank érigé le 11 septembre 1949 pour commémorer la bataille de Moerbrugge. Les 10, 11 et 12 septembre 1944, 52 soldats canadiens, plus de 100 soldats allemands et 12 civils belges ont été tués dans cette bataille pendant la Seconde Guerre mondiale. Le mémorial de 1949 a été intégré dans un monument de la paix en 2018. Il est situé sur le canal Gand-Bruges et est protégé en tant que monument. Le monument hommage a été conçu en 1994 par Ben Snauwaert et fait d'une variante d'un M10 Wolverine, l'Achille, qui a été découpé sur place et transformé en œuvre d'art. Cela en fait un type spécial de monument de char. Une plaque commémorative contient les noms des victimes civiles et une autre les noms des Canadiens décédés des Argyll and Sutherland Highlanders of Canada. German Das Panzerdenkmal (auch Huldemonument genannt) im belgischen Dorf Moerbrugge ist ein Panzerdenkmal, das am 11. September 1949 zum Gedenken an die Schlacht von Moerbrugge errichtet wurde. Am 10., 11. und 12. September 1944 wurden in dieser Schlacht im Zweiten Weltkrieg 52 kanadische Soldaten, mehr als 100 deutsche Soldaten und 12 belgische Zivilisten getötet. Das Denkmal von 1949 wurde 2018 in ein Friedensdenkmal integriert. Es liegt am Gent-Brügge-Kanal und ist als Denkmal geschützt. Das Tributdenkmal wurde 1994 von Ben Snauwaert entworfen und aus einer Variante eines M10 Wolverine, der Achilles, hergestellt, die vor Ort geschnitten und in ein Kunstwerk verwandelt wurde. Dies macht es zu einer besonderen Art von Panzerdenkmal. Eine Gedenktafel enthält die Namen der zivilen Opfer und eine andere die Namen der gefallenen Kanadier aus den kanadischen Hochländern Argyll und Sutherland. Thanks for watching please subscribe!!!